Succesverhaal: Adjinder Bhagwanie

Adjinder (46) uit Dordrecht kwam na jarenlang in de staalindustrie te hebben gewerkt als proces operator, noodgedwongen thuis te zitten met een burn-out. Het fysieke werk en ploegendiensten eisten hun tol. “Verplicht rusten is niks voor mij, maar het was nodig. En sterker nog: het heeft me naar mijn doel gebracht waar ik op de dag van vandaag enorm blij mee ben.”

Pas op de plaats

Ajinder heeft altijd hard voor zijn centen gewerkt en had een goede functie als proces operator. Maar het noodlot sloeg toe: blackouts en oververmoeidheid zorgde er voor dat hij werd afgekeurd en kwam thuis te zitten na jarenlang ploegendiensten te hebben gewerkt. “Het was even nodig, die verplichte rust. Maar het bracht me wel op ideeën over hoe ik mijn toekomst ging aankleden op carrière gebied. Na een tijdje vanuit huis een massasalon te hebben gehad, bracht het me uiteindelijk bij mijn droombaan: rijinstructeur.”

Netwerk(en)

“Mijn zwager, die ooit mijn collega was in de staalindustrie, heeft in theorie eigenlijk de weg voor me vrij gemaakt. Hij is rijinstructeur geworden en praat altijd vol lof over het vak en raadde het me zeker aan. Op een dag deed ik de stoute schoenen aan en vroeg ik of ik een keer een middagje achterin mocht zitten. En de rest is geschiedenis haha!” Adjinder volgde de klassikale dagopleiding in Nieuwegein en slaagde er met vlag en wimpel in om de opleiding in 1 keer te behalen.

Alle dagen heel druk

“Ik heb ADHD en PTSS. Wat betekent dat ik graag geprikkeld word en moeite heb met stilzitten. Hoe dat in de praktijk gaat bij een beroep waar je vooral zit? Nou, wonder boven wonder, echt super! Eenmaal naast mijn leerling, ben ik meteen in mijn rol. Dat gaat allemaal automatisch. Mijn werkplek is het mooie Amsterdam waar het nooit saai is. Zit ik achterin, dan is het een ander verhaal haha. Dan val ik bijna in slaap. Ik ben praktisch ingesteld, dus zodra we de weg op gaan ben ik op mijn best en voel ik de verantwoording die ik heb over de situatie.

Toekomstmuziek

“Ik heb met heel veel plezier de opleiding afgerond en ben bij mijn toenmalige stagebedrijf, ANWB Amterdam, in dienst gegaan. Geen 1 dag is hetzelfde en als er een leerling afbeld, ben ik oprecht teleurgesteld. Ik maak weken van 50 uur, maar zo voelt het niet. Dat is voor mij een graadmeter dat ik weet dat ik het goede doe. Een baan die niet als werken voelt, maar als een hobby. Ik heb passie voor het vak en wil me in de toekomst specialiseren en de RIS-opleiding volgen en welicht ook de categorie C instructeur opleiding doen. Maar voor nu, lekker kilometers maken en genieten van deze tijd.”